Henri Pirenne (1862-1935) is generally recognised as one of the most influential European historians of the late nineteenth- and early twentieth-century. The combination of his scholarly activity with the social mission that he set himself earned him an extraordinarily successful career and a double reputation: at least in Belgium, he was regarded not only as a ‘father of history’, but also as great citizen. Although his influence was unmistakably large, there is no consensus about the existence or the nature of a ‘Pirennian persona’. He combined the ideal collection of skills, values and standards required of historians with very specific personal characteristics. At the same time he was inextricably linked to a certain era and a certain Belgium that died with him. Pirenne therefore, did not so much represent a new type of scientific persona as the prestige of an idealised, long-vanished Belgium and its corresponding academic culture. This article is part of the special issue 'Scholarly Personae'. Henri Pirenne. Historicus en man van de wereldHenri Pirenne (1862-1935) wordt beschouwd als één van de meest invloedrijke Europese geschiedschrijvers van de laatnegentiende en vroegtwintigste eeuw. Het verband tussen zijn wetenschappelijke activiteit en de maatschappelijke taak die hij voor zichzelf zag weggelegd, leverde hem een uitzonderlijk succesvolle carrière en een dubbele reputatie op. Pirenne staat, althans in België, immers niet alleen geboekstaafd als een ‘vader van de geschiedenis’, maar ook als een groot staatsburger. Hoewel de invloed van Pirenne onmiskenbaar groot is geweest, is er geen consensus over het bestaan of de aard van een ‘pirenniaanse persona’. Hij combineerde het ideaalpakket van vaardigheden, normen en waarden die historici werden geacht te bezitten met zeer specifieke karaktereigenschappen. Tegelijk was hij onlosmakelijk verknoopt met een zeker tijdsgewricht en een zeker België, dat samen met hem ter ziele ging. Pirenne stond dan ook niet zozeer model voor een nieuw type wetenschappelijke persona als voor het prestige van een geïdealiseerd, verdwenen België en een vervlogen academische cultuur. Dit artikel maakt deel uit van het themanummer 'Scholarly Personae'.
